-
1 πυροω
1) жечь, истреблять огнем(τὰς Ἀθῆνας Her.; ναούς Soph.)
πυρωθὲν ψῆγμα Aesch. — сожженные останки;2) жечь на алтаре, сжигать в жертву(μακρὰν ὀσφύν Aesch.)
3) выжигать(Κύκλωπος ὄψιν Eur.)
4) поджаривать(τὸ σταῖς Arst.)
5) воспламенять, зажигать(φλόγα ποιεῖν καὴ π. Arst.; μέρος πεπυρωμένον Plat.)
βέλη πεπυρωμένα NT. — огненные стрелы6) распалять, волновать, возбуждать(τινα Anacr.; κρεῖσσον γαμῆσαι ἢ πυροῦσθαι NT.)
πυρωθεὴς καρδίαν Aesch. — охваченный волнением;πυρούμενός τινι Anth. — влюбленный в кого-л.7) окуривать(δῶμα θεείῳ Theocr.)
8) очищать огнем9) подвергать действию огня(νεῦρον φθείρεται πυρωθέν Arst.)
-
2 πυρόω
A burn with fire, burn up,τὰς Ἀθήνας Hdt.7.8
.β, 8.102; ; ; burn as a burnt sacrifice, ;πυροῦτε σώματα E.HF 244
; burn on a pyre, ἣν πεπύρωκαν (sic)ἐγώ Supp.Epigr.1.569
([place name] Egypt); π. Κύκλωπος ὄψιν burn out his eye, E.Cyc. 594, cf. 600:—[voice] Med., παῖδα πυρωσαμένη having placed my son on the pyre, AP7.466 (Leon.):—[voice] Pass., to be set on fire, to be burnt,πυρωθέντων Τρώων Pi.P.11.33
;Ἴλιον πυρούμενον E.Andr. 400
, cf. Tr. 1283;πυρωθῆναι δέμας Id.IT 685
, cf. Med. 1190, Parth. in PLit.Lond. 64.6, Ph.1.256.b π. τὴν γεῦσιν, τὴν γλῶσσαν, seem hot to the taste or tongue, Dsc.1.16, 4.170.c ἡ ζεστολουσία.. πυροῦσα τὴν ἐπιφάνειαν reddening or warming up the surface, Theon ap.Gal.6.208.2 metaph., set on fire, inflame,Ἔρως σὺ δ' εὐθέως με πύρωσον Anacreont. 10.15
:—[voice] Pass., to be inflamed or excited,παραγγέλμασιν.. πυρωθεὶς καρδίαν A.Ag. 481
(lyr.); τινι by a person (with love), AP12.87;εὐχαριστίᾳ Ph.1.60
, cf. 2 Ep.Cor.11.29.II abs., produce fire, Arist. PA 649b5:—[voice] Pass., to become fire, to be ignited, Pl.Ti. 51b, 52d, Arist. Cael. 307a24, al.III treat with fire: roast, grill, Hp.Vict.2.56; bake,πλίνθους Ph.1.420
; , cf. 929b12 ([voice] Pass.); warm on the fire, Agatharch.61 ([voice] Pass.); melt, [ ἀργυρώματα] IG7.303.15 (Oropus, iii B.C.); make red hot, Ph.1.625 ([voice] Pass.); fumigate,δῶμα θεείῳ Theoc.24.96
; cauterize, Arist.HA 515b18 ([voice] Pass.).2 [voice] Pass., to be affected by fire,ὁ χρυσὸς οὐ πυροῦται Id.Mete. 378b4
.3 of gold, to be proved or tested by fire,χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρός Apoc.3.18
: metaph., proved by fire, approved, LXX Ps.17 (18).31, 118 ( 119). 140, Ph.1.57.
См. также в других словарях:
πυρώνω — πυρῶ, όω, ΝΜΑ [πῡρ] 1. πυρακτώνω 2. ζεσταίνω, θερμαίνω κάτι στη φωτιά νεοελλ. 1. (αμτβ.) α) (για πράγμα) πυρακτώνομαι («πύρωσε το σίδερο») β) (για πρόσ. και πράγμα) ζεσταίνομαι πολύ, κορώνω («καθόμουν πολύ ώρα δίπλα στο τζάκι και πύρωσα») γ) μτφ … Dictionary of Greek
